Ragdolle zostały wyhodowane w latach 60. ubiegłego wieku w Kalifornii. Odkrywczynią i właścicielką pierwszych kotów tej rasy jest Ann Baker – kalifornijska hodowczyni kotów perskich z miejscowości Riverside. Za protoplastkę rasy uważa się półdziką, długowłosą, białą kotkę o imieniu Josephine, która wyglądem przypominałaa
ngorę. Kotkę tę uratowano po tym, jak została potrącona przez samochód. właścicielka po wypanku poświęciła zwiere kotka jestniezwykle przymilna oraz nadzwyczajnie tolerancyjna i cierpliwa. Hodowczyni z tych przymiotów postanowiła osiągnąc zysk. Dla zwiększenia zainteresowania potencjalnych nabywców zainterpretowała tolerancyjność i cierpliwość jako brak liwości na ból. Skojarzyła kotkę z kocurem Birmańskim i takie były początki nowej rasy. Koty te  hoduje się w Ameryce.

    

Charakterystyka
Wzorzec dopuszcza sześć ubarwień sierści: seal, niebieski, czekoladowy, lila, cream i red w trzech odmianach. Ragdolla można zaliczyć do dużych kotów o grubych kościach. Jego głowa jest średniej wielkości, w kształcie trójkąta. Oczy przeważnie niebieskie, owalne i szerokie, natomiast uszy skierowane ku przodowi. Ogon jest gęsty i puszysty.



Temperament
Ragdoll jest mało ruchliwy, wyjątkowo ufny i spokojny. Lubi obecność dzieci oraz jest bardzo cichy i łagodny. Akceptuje towarzystwo innych kotów. Powstało wiele mitów na ich temat. Wbrew panującemu stereotypowi ragdolle nie są wytrzymałe na ból i odczuwają go tak jak inne koty, chociaż ich cierpliwość wobec niedelikatnego traktowania może powodować takie wrażenie.



Pielęgnacja

Ragdolle należą do kotów półdługowłosych. Futro ragdolla nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, jednakże systematyczne szczotkowanie zapobiega tworzeniu się kołtunów oraz pozwala na utrzymanie okrywy włosowej w należytym stanie. Ragdoll to kot duży, muskularny o niezwykle charakterystycznej budowę.